Relaties…

Eén van de vele dingen waar ik dankbaar voor ben is de online vrouwencirkel, die aan het begin van de lockdown werd gecreëerd door een straffe madam die ik ken.  Ik leerde er nieuwe vrouwen kennen en samen hebben we mogen ervaren hoe bijzonder – bijzonder mooi, intens, ontroerend, verbindend, krachtig en inspirerend – het is om gewoon samen te zijn.  Om één voor één te delen wat er leeft en speelt aan onze binnenkant én in de wereld zoals we hem nu ervaren.   En daarbij gewoon getuige te zijn van dat delen, bewust aanwezig zijn bij en aandacht geven aan elkaar.  Een Godsgeschenk, een Godinnengeschenk is het.

Een onderwerp of thema dat wel eens aan bod kwam de voorbije weken, hoe kan het ook anders, is al wat verbonden is met de relaties die we hebben.  Relaties die we vriendschappen noemen en relaties die we intieme relaties noemen. Schone vrouwen bevroegen zichzelf en bevoelden wat de hoekstenen van zo’n relaties zijn, stelden zichzelf en anderen in vraag en durfden in alle openheid en kwetsbaarheid in de spiegel kijken.  Dat, tesamen met mijn eigen innerlijk proces rond relaties, inspireerde me om hier vandaag over te schrijven en het met jullie te delen.

Als het over hoekstenen gaat van een goeie relatie hoor of lees je vaak over respect, vertrouwen, openheid, vreugde, gelijkwaardigheid, eerlijkheid, toewijding en engagement, liefde en uiteraard als het over een partnerschap gaat ook intimiteit, romantiek en seks.  Misschien denk je meteen dat er toch nog meer is wat meespeelt en wat belangrijk is als cement bij het uitbouwen van een vervullende relatie.  Ja natuurlijk.
Uitzoomend zijn de woorden die opgesomd zijn allemaal aspecten van 4 stevige, onmisbare pijlers van een solide relatie.  De pijlers van de emotionele, intellectuele, spirituele en fysieke connectie. De bereidheid én het vermogen van twee mensen om op al die vlakken te verbinden is misschien wel het fundament dat nodig is als we het leven willen delen met elkaar.

Bereidheid betekent oa dat we bereid zijn om te doen wat nodig is om de relatie tot het mooiste en beste te maken wat mogelijk is, en om individueel en samen te groeien, als de uitdagingen in het leven ons daartoe uitnodigen.  Bereidheid om te werken aan datgene dat ons weerhoudt om volledig aanwezig te kunnen zijn.  Bereidheid om onze zelfrealisatie als essentieel te zien om een gezonde gelukkige en volwaardige relatie te kunnen hebben met elkaar.  Bereidheid om samen stormen te trotseren. Bereidheid om bloter dan bloot en kwetsbaar te durven zijn in onze relatie.

Emotionele maturiteit speelt hierbij een sleutelrol, want zonder die emotionele maturiteit zoeken en verwachten we dingen van onze partner die eerder te maken hebben met het vullen en/of uit de weg gaan van onze eigen leegte.  Een volledige verbinding aan kunnen gaan zonder terughoudendheid vraagt emotionele maturiteit.  En als we emotioneel terughoudend zijn, laat ons eerlijk zijn, dan houden we eigenlijk de hele relatie tegen.
Een goeie emotionele connectie is het beste bindweefsel voor de verdere verbinding op andere vlakken, zoals de spirituele en intellectuele verbinding.  Gevoelens delen, of het nu vreugde, enthousiasme, opwinding of geluk is, dan wel triestesse, boosheid of welke emotie dan ook, het delen van gevoelens met elkaar is als lijm tussen twee geliefden.  Delen wil zeggen, het durven uitspreken en op tafel leggen van wat er in ons leeft.  Delen wil ook zeggen écht kunnen meeleven en voelen met onze.

Twee belangrijke zaken bij zo’n goeie emotionele connectie, zijn ongetwijfeld communicatie en ondersteuning. 
Communicatie vraagt van ons beiden dat we enerzijds kunnen uitspreken wat leeft en beweegt in ons.  Dat we onze behoeftes en noden kunnen aangeven, dat we onze dromen en verlangens, onze angsten en onzekerheden, onze ideeën en twijfels kunnen delen.  En anderzijds dat we luisteren, dat we kunnen horen, voelen en zien hoe belangrijk het is wanneer onze geliefde woorden durft geven aan wat belangrijk is voor hem/haar. Dat we onze voelsprieten op actief hebben staan voor alle dingen die tussen de regels door, onder de woorden en verhalen of non-verbaal worden gedeeld.  Dat we onszelf, elkaar en al wat speelt in onze levens onder ogen durven zien, zoals we elkaar in de ogen durven zien en werkelijk aanwezig kunnen zijn bij elkaar.  Zonder dit soort communicatie zijn we eigenlijk ont-koppelt, en da’s toch wel het laatste wat we willen in een partnerrelatie.
We mogen verschillen van mening natuurlijk, hoeven het lang niet altijd roerend eens te zijn met elkaar…als we met een open hart en geest kunnen horen wat achter de drijfveren of overtuigingen zit van onze geliefde, kunnen we er misschien nog veel van leren.  Al wat hiervoor nodig is, is een bepaalde interesse en nieuwsgierigheid naar de innerlijke wereld van onze geliefde. Voor sommigen is dat vanzelfsprekend, maar dat is het lang niet voor ieder van ons. Terwijl geïnteresseerdheid en curiositeit precies mogelijk maakt dat we de grootste supporter kunnen zijn van en voor elkaar.  Dat we vanuit oprechte interesse ons lief ondersteunen in haar/zijn groei, dat we toejuichen dat ze successen boeken, dromen realiseren, zichzelf in de wereld zetten, gehoor geven aan hun roeping… Blij zijn voor ons lief als het hem of haar goed gaat. Content en trots zijn op hoe onze partner zijn/haar unieke weg gaat in dit leven.  Uit liefde en bezorgdheid vragen stellen bij een aantal zaken, waakzaam en alert zijn als we zien dat ze wel eens uit de bocht zouden kunnen gaan, hoort daar ook bij.  Net zoals het uitspreken van onze waardering, het geven van complimenten, het laten weten welke dingen we allemaal zo geweldig vinden aan die ene die zo bijzonder is in ons leven.  Generositeit en gulheid zijn voedend op zovele vlakken in een relatie.

Betrokkenheid is dat ook.  Uiteraard is dat een stuk makkelijker als onze neuzen in dezelfde richting staan, als we dezelfde interesses hebben, als we hetzelfde gevoel voor humor hebben, als we kunnen lachen om elkaars grapjes en eigenaardigheden, als we dezelfde basiswaarden hebben en belang hechten aan dezelfde fundamentele dingen in het leven.
Hoewel ‘opposites attract’ en er veel te leren valt van mensen die anders denken of door een andere bril naar de wereld kijken, is het in een relatie vaak een voordeel wanneer we intellectueel en spiritueel gezien een bepaalde achtergrond en toekomstperspectief delen.  
Heel wat mensen hebben in bepaalde vriendschappen en relaties al wel eens het gevoel gehad dat er zoveel vakjes konden worden aangevinkt, dat er zoveel gemeenschappelijk goed lijkt te bestaan, dat het voelt alsof we elkaar al leven(s) lang kenden.  Als we gelijkaardige ervaringen, processen doormaakten en inzichten kregen, is het makkelijker om een harmonieus gevoel te krijgen in een relatie.  Eenzelfde visie op het leven en de toekomst, groeien in wijsheid, groeien in dezelfde richting wanneer we onszelf ontplooien en realiseren, houdt ons als geliefde bijna als vanzelf samen, t.o.v. wanneer we in verschillende richtingen groeien en kijken.  Gedeelde interesses, apart én samen groeien in een relatie en dankzij een relatie, maakt dat er een diepere verbinding kan komen, dat er een rijkere relatie ontstaat en dat we op meerdere lagen voeding geven aan onszelf, aan elkaar én onze relatie.
Uiteraard zijn er voorbeelden van koppels die we kennen, waarbij de verschillen niet in de weg stonden of staan van een gelukkig samen-zijn.  

Al mogen of kunnen we niet blind zijn voor de talrijke voorbeelden die we zien waarbij datgene ontbreekt wat ik hier vandaag beschrijf als essentieel voor het gezond bindweefsel voor een relatie.
  De relaties waar bitterheid, kwetsuren, (onderdrukte) woede, genegeerde gevoelens en uiteindelijk een emotionele en/of fysieke terugtrekking voortvloeit uit een gebrek aan verbinding.

Wat volstrekt niet wil zeggen dat ook in onze beste relaties geen frictie kan ontstaan van tijd tot tijd.  Zelfs in de meest wonderlijke zielsverbinding, soms misschien zelfs net omwille van die wonderlijke zielsverbinding, kunnen we geconfronteerd worden met onze schaduwkanten, maakt het dat we worstelen met onszelf en dat het schuurt of wringt in de relatie.  Alleen kunnen we, als we gezond verbonden zijn met elkaar, van daaruit de kansen zien om te groeien, om onze verantwoordelijkheid te zien en op te nemen en om aan de slag te gaan met de obstakels en issues die zich aandienen of laten zien. Van daaruit kunnen we bewust kiezen ons liefdesnest en onze verbinding te verstevigen.

De pijler die tot nogtoe geen aandacht kreeg in wat ik schrijf en deel vandaag, is de fysieke connectie in ons relationeel leven.
Dat intimiteit en seksualiteit onmisbaar zijn in een partnerrelatie, dat het precies dàt is wat het verschil maakt tussen een vriendschap hebben met iemand of een koppel zijn met iemand, lijkt me helder.
Al wat hier tot op dit moment is beschreven speelt mee in elke relatie die we hebben in ons leven, maar het luik ‘intimiteit en seksualiteit’ is – in de meeste gevallen- voorbehouden voor die relaties waar we een geëngageerd partnerschap aangaan.

De fysieke aantrekking, het magnetisme dat er meespeelt tussen twee lijven, kan enorm zijn.  Ik schrijf bewust ‘tussen twee lijven’, want los van het feit dat die twee lijven ook bezield worden, dat onze lichamen de voertuigen of tempels zijn van wie we werkelijk zijn als energetische wezens…kunnen we niet anders dan onder ogen zien dat er instant een gevoel van aantrekking en goesting kan zijn op het eerste gezicht.  Bijzonder interessant hierbij is dat het lang niet altijd gaat over fysieke schoonheid; we kunnen onweerstaanbaar aangetrokken zijn door iemand die we in een magazine of dating-app voorbij zouden gebladerd zijn.  Maar jeetje wat een vonken en vuur, wat een indrukwekkende chemie kan er uit het niets voelbaar zijn bij bepaalde ontmoetingen.

Dat kan een zegen en een gesel zijn.
Een zegen omdat het wel zalig is om in onze relatie zo graag en veel te willen vrijen met onze liefste.  Dat het een belangrijk onderdeel mag en kan zijn, dat het iets is waar prioriteit aan gegeven wordt door beide partners.  Een zegen omdat er weinig heerlijkers bestaat dan in volle overgave en volle vereniging te kunnen gaan.  Om de adem en de bedstee te delen, en via het fysieke ook emotioneel en spiritueel verder te verbinden.  Om bewust en met onverdeelde aandacht het lichaam van onze geliefde te minnekozen, te eren, te strelen, en heel zijn/haar wezenlijke zelf aan te raken door en voorbij het fysiek contact…om onszelf hierdoor meer en verder te kunnen openen, en elkaar werkelijk toegang te verlenen op elkaars meest intieme terrein.  Om helemaal uit ons hoofd, vanuit ons hart en onze ziel de liefde in al haar veelheid en volheid te vieren dankzij en door onze energetische en lichamelijke eenwording.
Maar om dit werkelijk mogelijk te maken zoals ik het hier beschrijf, vraagt het van ons een grote graad van intimiteit. Omdat het zoveel verder en dieper gaat dan ‘gewoon’ seks – wat ook best lekker kan zijn, maar wat wezenlijk anders is en niet noodzakelijk vertrekt vanuit die meerlagige, diepere verbinding die velen van ons in onze partnerrelatie graag willen ervaren en beleven.
En precies hierin schuilt het gevaar van de onweerstaanbare aantrekkingskracht, dit kan een gesel zijn in het land van de liefde.
Want als we gedreven of getrokken worden door dat lekkere lijf dat ons zo roept, weerhoudt het er ons soms van om elkaar écht te leren kennen.  Dan gaan we voorbij aan de essentiële pijlers van een relatie, van even zeer emotioneel, spiritueel en intellectueel te connecteren.  Dan lijkt het een beetje op gefixeerd zijn op de kers zonder taart om die op te zetten.  En laat het een leegte na in plaats van dat het ons vervult.
Ik las eens dat precies dit de reden is waarom mannen, of diegenen met een eerder mannelijke energie, zich zo makkelijk terugtrekken na seks…omdat er geen emotionele verbinding gemaakt is vooraf, omdat er geen werkelijke toewijding is van waaruit seksualiteit vertrekt.  En laat het net dàt zijn wat diegenen onder ons met een eerder vrouwelijke energie zo ontheemd kan doen voelen in de nabijheid van onze wederhelft, die terugtrekking, die ontkoppeling.

Intimiteit of onze fysieke verbinding met elkaar is zoveel meer dan wat we als pure seksualiteit beleven.  De sensualiteit, de verbindende kracht van blikken die we wisselen, van subtiele aanrakingen doorheen de dag, van kussen, knuffels, briefjes en berichtjes, samen dansen, lachen en zoveel meer, het bewust-zijn van de energie-tijd-ruimte die we delen…dat is wat ons verbindt en wat in ons als geliefde de bereidheid en goesting wakker maakt om écht voluit te kunnen vrijen met elkaar.  Alleen zo wordt seksualiteit geen op zichzelf staand ding, waar mensen terecht wel eens geen zin in kunnen hebben.  Alleen zo wordt seksualiteit een schitterend en vurig gevolg van al wat is met en tussen en door twee mensen.

* met dank aan de inspirerende vrouwen die ik mocht ont-moeten in tijden van corona
* met dank aan geliefdes en de ervaringen die ik met hen deelde