Vergeving is een hele krachtige tool, en een noodzakelijk iets om trauma te helen. Omdat vergeving vrij maakt. Vergeving geeft ons de mogelijkheid om los te komen van de wrok of boosheid ten opzichte van diegene die we vergeven. Wrok, bitterheid of boosheid zijn emoties die met veel energie gaat lopen, die aan onze binnenkant aan ons vreten en destructief zijn. Vergeving gaat geenszins om goedkeuring geven aan de ‘dader’ of het goedpraten van wat gebeurd is. Vergeving gaat niet over dingen onder de mat vegen of een laagje schone-schijn-lak leggen bovenop een potje gistende oud zeer.
Het gaat over de bevrijding die we ervaren wanneer we ons losmaken van de ijzersterke link die gelegd is tussen dader en slachtoffer, zoals de quote van vandaag ook zegt. Door vergeving kunnen we de verstrikking die ontstaan is door destructieve handelingen of feiten ontwarren.
Wat nieuw en bijzonder helend was voor mij, tijdens mijn opleiding bij dokter Salmon, is dat niet alleen de zogenaamde ‘dader’ wordt vergeven, we vergeven ook onszelf. We vergeven onszelf bijvoorbeeld voor de aanname dat we ‘schuld’ zouden gehad hebben aan wat gebeurd is, een aandeel hebben en onze verantwoordelijkheid dragen is een wezenlijk ander iets dan schuldig zijn aan iets.
We vergeven onszelf tijdens Change Of Beliefs-sessies ook, indien nodig en gewenst, voor het beperkte geloof of vertrouwen dat we hebben gehad in onszelf, of voor de lage eigenwaarde die ons parten heeft gespeeld. Vergeving aan onszelf is vaak nog meer aan de orde dan vergeving aan anderen, merk ik tijdens het werken met deze methode. Omdat het ons in staat stelt om met meer mildheid en zachtheid naar onszelf te kijken en met onszelf om te gaan. Om onze beperkende en destructieve overtuigingen over onszelf, die vaak geworteld zijn in een familiesyteem, om te buigen en onszelf de vrijheid en ondersteuning te geven om ‘eindelijk’ onszelf te mogen zijn.
In heel wat traumatherapieën wordt vergeving de snelste weg naar genezing genoemd. Omdat wie kan vergeven volgens studies minder angstige en depressieve gevoelens heeft, en een betere eigenwaarde. Maar we moeten klaar zijn om te kunnen vergeven, het moet altijd onze vrije keuze zijn om te willen vergeven. Vergeving vertrekt vanuit de bereidheid die we hebben om los te laten. Pas wanneer we écht genoeg hebben van het gevoel van vast te houden aan het slachtofferschap, de boosheid, de wrok, de rancune, de bitterheid, de schuld, de schaamte, en de gehechtheid aan het hele verhaal, kunnen we loslaten en vergeven.
Vergeving is uiteindelijk een cadeau om ons eigen lijden te beëindigen, om de vrede in onszelf te hervinden.